Seni tüm zaaflarınla , hatalarınla kabul eden ..
Tüm korkularınla bilen ..
Hesapsızca ve sorgusuz …
Şartsız ve koşulsuz …
Bencilce olmayan ” Benim ” den önce senin olan …
Onaylamasan da kabul eden bir yumuşaklıkta ..
.kalbinin içi kadar bir uzaklıkta …
Sonuçta değil , süreçte iyi gelen , iyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın…
Düşüncesi bile gülümseten …
Omuzlarındaki tüm yüklerden seni azad eden …
Keder değil yaşama sevinci veren , tüm yaralarını kendi bile fark etmeden saran ,iyileştiren , iyi gelen sevgilere ihtiyacı var insanın …
Beklentileri ile yormayan , fazla soru sormayan ,
yanında SEN gibi sen olduğun ,
tüm yanlış bildiklerini unuttuğun ,
hiçbir hesap yapmadığın , yapamadığın , iyi gelen , iyileştiren sevgilere ihtiyacı var insanın …
Seni kalıplar içine sıkıştırmayan ,
tüm kayıp taraflarını bakışlarıyla bulduran …
En beceriksiz taraflarını , sevimli bir çocuğun yaramazlığı gibi görüp ,
seni sevmeye daha da sarılan , iyileştiren , iyi gelen sevgilere ihtiyacı var insanın …
Sevgiyle ve Aşkla…