adminBazen unutuyor insan, birini yürekten, içten içe sevmeyi, Birini sımsıkı sarıp, öpmeyi, Birinin gözünün taaa içine bakmayı, Birine” iyi ki varsın “demeyi,anlık şükürleri,”sağlık olsun “demeyi, Değerlerinin farkındalığını, nereden gelip nereye gittiğini, Bazı şeylerin elinde olmadığını, “Olduğu kadar-Olmadığının kader “olduğunu unutuyor işte.. Bazen sırf egosuna, benliğine, Olmazsa olmazlarına, Kapasitesine ,önyargılarına, düşüncesizliğine, Düşünmeden ağzından çıkan kelimelere, hızlı karar verememeye, hızlı düşündüğü bazı anlarda sakin olamamaya yenik düşebiliyor. Bazense farkındalığını yüksek tutup, yaşından, yaşadıklarından çok daha olgun, Tarifi zor duygular taşıyabiliyor yüreğinde, herkese ve her şeye rağmen. Bazen gelmelerin gitmelerin çok olduğu aksamların sabahına azlık, yokluk, hiçlik duyguları ile uyanabiliyor. Bazen de azken çok, çokken az, yalnızken kalabalık, kalabalıkken yalnızlar arasında kaybolabiliyor . Sizde eğer bu BAZENlerin çoğaldığı günler yaşıyorsanız:) Sabah max. seviyede enerjik, kendini mükemmel hissederek uyanırken, diğer bir sabaha bıkkın, rutin, kendini son derece çirkin hissederek uyanıyorsanız sevindim.Demek ki sizde 40 lı yaşların ortasındasınız tıpkı benim gibi:) 30 lu, 50 li yaşların ortasındaki 45 lı yaşın dayanılmaz dengesi ve dengesizliği içinde geçip gidiyor günleriniz bazılarınızın bu aralar değil mi? Evet dediğinizi duyar gibiyim:) Doğum günüme ,45 yaşıma 8 gün kala, içimden gelenler yazıya dökülenler..
07.06.2015 HAYALLAERİM AŞKIM ve BEN Yazan: BELUS
